کد مطلب:28085 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:557
1120. مروج الذهب - در یادكردِ ثروت عبد الرحمان بن عوف زُهْری -:خانه اش را ساخت و آن را توسعه داد و صد اسب در اصطبلش بود و هزار شتر و ده هزار گوسفند داشت. پس از مردنش، یك چهارم از یك هشتم دارایی اش [ یعنی سهم هر یك از همسرانش]، هشتاد و چهار هزار [ دینار] شد.[2]. 1121. تاریخ المدینة - به نقل از عبد اللَّه بن صامت، در بیان ورود ابوذر بر عثمان -:[ ابوذر] بر عثمان وارد شد، در حالی كه دارایی عبد الرحمان بن عوف را میان وارثانش قسمت می كرد و كعب، نزدش بود. عثمان [ به كعب ]رو كرد و گفت: ای ابو اسحاق! درباره مردی كه این دارایی را گرد آورد و از آن صدقه می داد و در راه خدا خرج می كرد و با آن، صله رحم می نمود، چه می گویی؟ كعب گفت: برایش امید خیر دارم! ابوذر خشمناك شد و عصایش را بر او بلند كرد و گفت: چه می دانی، ای پسر زن یهودی؟ در روز قیامت، دارنده این دارایی دوست می دارد كه [ به جای اینها ]عقرب هایی داشت كه درون قلب او را می گزیدند.[3]. 1122. الطبقات الكبری - به نقل از عثمان بن شرید -:عبد الرحمان بن عوف در [ منطقه] بقیع، هزار شتر و سه هزار گوسفند بر جای نهاد و [ نیز ]صد اسب كه در بقیع می چریدند. او در جُرْف[4] با بیست شترِ آبكشی زراعت می كرد و خوراك سال خانواده اش را از آن در می آورد.[5]. 1123. الطبقات الكبری - به نقل از محمّد -:عبد الرحمان بن عوف وفات یافت و در میان آنچه بر جای نهاد، [ آن قدر] طلا بود كه با تبر شكسته می شد، تا آن جا كه دستان مردان، تاول زد. او چهار زن بر جای گذاشت كه سهم یك زن از یك هشتم آن مال، هشتاد هزار شد.[6]. 1124. تاریخ الیعقوبی: چون بیماری عبد الرحمانْ شدّت گرفت، زنش تماضر (دختر اَصبغ كلبی ) را طلاق داد؛ ولی عثمان، او را جزو وارثان شمرد و سهمش (یعنی یك چهارم از یك هشتم ) را با صد هزار دینار[7] مصالحه كرد.[8].
1119. تاریخ المدینة - به نقل از عثمان، خطاب به عبد الرحمان بن عوف -:ای ابو محمّد! آیا آن روز كه [ در شورا ]عهده دار كار بودی و ولایت را به من سپردی، جز از سرِ خویشی و امید به صله و احسان من بود، در حالی كه می توانستی آن را برای خود كنی، یا به هر كس كه می خواستی بسپاری، كه در میان اعضای شورا كسانی نزدیك تر از من به تو بودند؟[1].